Widzę buzię w tej posadce – twarze z Belmez

     Czy zdarzyło Wam się kiedyś, aby kanapka spadła posmarowaną stroną do dołu? Pewnie tak, ale czy zdarzyło się Wam, by masło zostawiło ślad, który wygląda jak ludzka twarz? No z tym już mógłby być spory problem. Chociaż, ku waszemu zaskoczeniu, notka nie będzie ani o zadziwiającym zjawisku, jakim jest spadanie kanapki masłem w dół, ani o plamach z masła na podłodze. Moja notka będzie o twarzach pojawiających się samoistnie, a zaczęły się one pojawiać właśnie w kuchni.

Po lewej twarz mężczyzny, a po prawej uśmiechnięta twarz kobiety. http://sobreleyendas.com/wp-content/uploads/2009/02/belmez.jpg

      Pewnego pięknego, letniego dnia w 1971r. Maria Gómez, z małego miasteczka Belmez w południowej Hiszpanii, wróciła z zakupów. Rozpakowując zakupioną żywność, zauważyła plamę na swoim kamiennym piecu. Niezbyt przejęła się tym faktem, bo było to tylko zwykłe zabrudzenie w popadającym już w ruinę domu. Kilka dni później plama zaczęła przybierać rysy twarzy, która przypominała twarz mężczyzny. Jedno z dzieci pani Gómez postanowiło skuć wizerunek i zasklepić betonem. Wszystko było pięknie, ale kilka tygodni później, właśnie na nowym tynku, pojawiła się kolejna twarz. Postanowiono położyć w tym miejscu szybkę, a także udokumentować całe zjawisko, wzywając miejscowego fotografa. Zdjęcia wykazywały, że na plamie pojawiały się kolejne, dokładniejsze rysy twarzy, aż w końcu twarz zbladła i została wchłonięta przez wykładzinę.

     Zgodnie z relacją pani Marii najpierw pojawiały się oczy, potem nos i usta. Na końcu pojawiały się szczegóły, takie jak podbródek, zarost czy dokładne rysy twarzy. Wszystko pojawiało się powoli, z dnia na dzień.

http://www.cortijoelaguelo.com/Conten2/fotos/visitas/belmez-caras-2.jpg

     Wieść o sprawie rozniosła się po całym mieście, później po całej Andaluzji, a następnie po całej Hiszpanii. Miejscowe władze skarżyły panią Marię, która sprzedawała zdjęcia twarzy, o mistyfikację w celach zarobkowych. Zarzekała się ona jednak, że twarze nie są jej dziełem, o czym można się przekonać na własnej skórze. Do kuchni rodziny Gómez przydzielono dwóch strażników, którzy mieli sprawdzać, czy nikt nie próbuje sfingować malunków. Strażnicy jednak o mało nie padli ze zdumienia, następnego ranka odkryli skupisko twarzy obok innej, większej twarzy, a wszystko to pod ochronnym szkłem. Postanowiono usunąć płytę podłogową, aby pozbyć się tego wszystkiego.

     No właśnie, tutaj jedna historia mówi o tym, że władze odkryły pod domem trzynastowieczny cmentarz, na którym leżały szkielety bez czaszek, a z drugiej ma wynikać, że na miejscu domu państwa Gómez stał kiedyś dom publiczny, w którym, jak głosi legenda, właściciel mordował dzieci swoich pracownic. Obie wersje są straszne, prawda?

     W każdym razie, analiza chemiczna płyty nie wykazała żadnych oznak farby ani innych środków, którymi można by wytworzyć takie rysunki. Szczątki szkieletów usunięto, a podłogę położono na nowo. Na podłodze jednak znów zaczęły pojawiać się twarze. Syn państwa Gómez, Migel, postanowił skuć podłogę i wyrzucić. Kolejnego dnia następne osiem twarzy.

http://1.bp.blogspot.com/-iy0Dp0tvY-0/T4CHqrI8ExI/AAAAAAAAAs0/VP4jOE6RTqI/s200/Belmez-cara-1.jpg

      Wkrótce wiadomość o ,,Domu Twarzy" rozbiegła się po świecie. W 1971r. do Belmez przyjechał pewien profesor, Germán de Argumosa, wraz z grupką innych uczonych. Sfotografowali oni cały dom, dokonali pomiarów i usuwali różne twarze. Daremnie, bo na miejsce starych powstawały nowe. Jak się okazało, przyczyną manifestacji twarzy była pani Maria Gómez. Jej profil pasował do profilu osób, przez co występowało zjawisko poltergeista (hałaśliwego ducha), jednak manifestacja twarzy miała znikomy wręcz związek z duchami. Na nagraniu wykonanym przez parapsychologów słychać było głos mówiący: ,,To brama do piekła". Wszystko to sprawiło, że hiszpański rząd postanowił w 1972r. zamknąć i utajnić sprawę ,,Domu Twarzy" w Belmez.

    Dalsza historia o nowym występowaniu twarzy w innym domu, gdzie pani Maria Gómez spędziła swoje ostatnie dni, to prawdopodobnie fałszerstwo w celach zarobkowych. Hajs się musi zgadzać, co nie?

     Co sądzicie o całym tym zjawisku? Czy uważacie, że to mistyfikacja? A może to tylko nietypowe wzory wytworzone przez pleśń? Wierzycie w manifestacje duchów? Byliście kiedyś w Belmez? Piszcie!

        Pragnę również poinformować, że na czas nieokreślony do naszej redakcji dołączyła Ootori-chan. Już niedługo będziecie mogli przeczytać jej pierwsze notki! 

Źródła:

http://infra.org.pl/ycie-po-yciu/nawiedzone-miejsca/1152-maski-zapomnienia-twarze-z-belmez