Nie polecam czytania tego osobom bardzo wrażliwym.
Po pierwsze, przydałoby się przybliżyć czytelnikom pojęcie Wielkiego Głodu na Ukrainie. Jest to klęska głodu w latach 1932-1933 na terytorium ówczesnej Ukrainy. Jest on konsekwencją wprowadzonej przez kierownictwo WKP(b) i władze państwowe Związku Radzieckiego polityki przymusowej kolektywizacji rolnictwa. Ofiary były oczywiście ogromne. Klęska pochłonęła około 3,5 milionów ludzi.
 |
| Ludzie umierający na ulicach z powodu głodu. |
Skutki tego wydarzenia są oczywiście przerażające, jednak mnie zainteresowała historia pewnej kobiety. Nasza dzisiejsza bohaterką będzie Ksenia Bołotnikowa.
Ludzie, będąc niesamowicie zdesperowani, dopuszczali się różnych czynów. Nie można było liczyć na pomoc od władz. Głód bardzo męczył ludzi. Na początku ciało zaczyna "puchnąć". Pojawiają się bardzo ostre, przewlekłe bóle brzucha, z czasem zanikają one jednak. Człowiek jest otępiały. Właściwie zachowuje się jak półprzytomny. Takie osoby, z oczywistych racji, nie były do końca poczytalne.
Tutaj własnie zaczyna się historia Kseni. Kobieta, bez nadziei na jakąkolwiek pomoc, zaczęła puchnąć. Ukrainka miała na utrzymaniu dwójkę dzieci. Dziewczynkę oraz chłopczyka. Nie mogąc już wytrzymać, poderżnęła gardło córce. Położyła ją na ławie, po czym przykryła. Następnego dnia odcięła dziewczynce głowę, a następnie wrzuciła ją do kotła by się pożywić. Ciało natomiast Ksenia pokroiła na kawałki oraz zakopała w gnoju. Tak oto kobieta zabiła oraz pożarła swoje własne dziecko.
Chyba nie muszę dodawać, że takich przypadków było znacznie więcej. Podobno też w tym czasie można było (oczywiście nielegalnie) kupić ludzkie mięso.
Na szczęście ja jestem odporna na takie rzeczy i nie jest mi słabo xD ale bardzo szkoda mi tych dzieci, bo jednak było to chore zachowanie matki (choć działała irracjonalnie,to wg mnie powinna była zachować resztki rozumu i być świadomym,że przecież to jej córka!). Logicznie rzecz biorąc,nie powinno się tego tłumaczyć mega głodem, ale ja z drugiej strony uważam,że może rzeczywiście nie widziała innego wyjścia. Ale i tak jest to wstrętne.
OdpowiedzUsuńI dziękuję ci,bo tym postem przypomniałas mi,że muszę napisać na bloga o katowanej Japonce!
(nie żeby mnie cieszył fakt jej śmierci). *^*
czyzby ta Japonka to ta sama, o ktorej zespol The GazettE napisal piosenke? : ))
Usuńty nie wiesz co to znaczy głód my w tych czasach nie czujemy głodu ja nie widze w tym nic chorego każdy na jej miejscu by tak zrobił pomimo tego że wydaje nam się to nienormalne
UsuńNa szczęście ja jestem odporna na takie rzeczy i nie jest mi słabo xD ale bardzo szkoda mi tych dzieci, bo jednak było to chore zachowanie matki (choć działała irracjonalnie,to wg mnie powinna była zachować resztki rozumu i być świadomym,że przecież to jej córka!). Logicznie rzecz biorąc,nie powinno się tego tłumaczyć mega głodem, ale ja z drugiej strony uważam,że może rzeczywiście nie widziała innego wyjścia. Ale i tak jest to wstrętne.
OdpowiedzUsuńI dziękuję ci,bo tym postem przypomniałas mi,że muszę napisać na bloga o katowanej Japonce!
(nie żeby mnie cieszył fakt jej śmierci). *^*
Na szczęście ja jestem odporna na takie rzeczy i nie jest mi słabo xD ale bardzo szkoda mi tych dzieci, bo jednak było to chore zachowanie matki (choć działała irracjonalnie,to wg mnie powinna była zachować resztki rozumu i być świadomym,że przecież to jej córka!). Logicznie rzecz biorąc,nie powinno się tego tłumaczyć mega głodem, ale ja z drugiej strony uważam,że może rzeczywiście nie widziała innego wyjścia. Ale i tak jest to wstrętne.
OdpowiedzUsuńI dziękuję ci,bo tym postem przypomniałas mi,że muszę napisać na bloga o katowanej Japonce!
(nie żeby mnie cieszył fakt jej śmierci). *^*
To nie pierwszy i pewnie nie ostatni raz, kiedy takie rzeczy będą miały miejsce. Możemy chyba jedynie mieć nadzieję, że nie będą nas one bezpośrednio dotyczyć.
OdpowiedzUsuńOesu o.o To bardzo przykra sprawa. Nie za bardzo wiem, co mogę powiedzieć. Chciałabym im jakoś pomóc. Cóż... to będzie trudne.
OdpowiedzUsuńTo dopiero makabryczne ...
OdpowiedzUsuńI tu waśnie wychodzi to, że każdy z nas jest zwyczajnym zwierzęciem, które przede wszystkim chce przetrwać.
Bardzo ciekawy post :-)
Biedne dziecko,ogólnie biedni ludzie. Niestety życie zmusza do takich desperackich kroków >.<
OdpowiedzUsuńUch... Głód jest jednym z najstraszniejszych odczuć w życiu człowieka. Ja sama nie jestem pewna jak daleko bym się posunęła w takiej sytuacji. Bo wiem, że jestem zdolna do wielu, wielu rzeczy. Wystarczy, że mam odpowiednią motywację, że napędzają mnie odpowiednie uczucia i już... zmieniam się w małego psychopatę. Chyba rozumiem tą kobietę, tak troszkę. W sytuacji zagrażającej życiu instynkt przejmuje kontrolę i nawet człowiek nie jest wtedy niczym więcej niż zwierzęciem, które walczy o przetrwanie.
OdpowiedzUsuńOkropna historia, tym bardziej, że z całą pewnością to tylko jeden z nagłośnionych w tamtym okresie przypadków. Ludzie w chwilach kryzysu są zdolni do ekstremalnych czynów.
OdpowiedzUsuńNie chce sobie wyobrażać tych innych przypadków...
UsuńCoś okropnego, być zmuszonym do kanibalizmu. Niestety ludzie nie są odporni na ból, w tym przypadku był to głód, więc w czasie okropnych czasów robią się o coś o co by siebie nie podejrzewali. Nadal się cieszę, że nie odczułam na swojej skórze bólu wojny...
OdpowiedzUsuńo fuck, ja tego nie czytam, bo chce zaraz zasnac... jutro przeczytam.
OdpowiedzUsuńpa, Ludożerczynio : ))
cholera, makabra!
OdpowiedzUsuńprzepisane z wikipedii. Słowo w słowo
OdpowiedzUsuń... a to, co nie jest przepisane ma dodatki tak okraszone błędami, że czytać się nie da. Pomijając kompletną płyciznę autorki tekstu i głupotę komentujących...
Usuń:D
UsuńUzasadnij, inaczej Twoja wypowiedź nie jest warta nic więcej, niż kłębek kurzu.
Usuń